Spirit box θεωρία και πράξη.(μέρος 2).



Το πρώτο μέρος εδώ...http://theafterdarkproject.blogspot.com.cy/2016/05/spirit-box-1.html

Είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η κάθε συσκευή η οποία χρησιμοποιείται ως spirit box
έχει κάποια χαρακτηριστικά την οποία την κάνει να ξεχωρίζει από κάποια άλλη συσκευή η οποία και αυτή χρησιμοποιείται επίσης για αυτό το σκοπό.



Ιστορία και ο γενικώς ορισμός του spirit box.

Μια συσκευή που χρησιμοποιείται για την επικοινωνία με πνεύματα μέσω της χρήσης των ραδιοσυχνοτήτων. Αυτή η συσκευή ή το λεγόμενο spirit box  επίσης γνωστό και ως  κουτί Φρανκ  χρησιμοποιείται ως “ενδιάμεσος”  για το σκοπό της άμεσης επικοινωνίας με πνεύματα.

 Η έννοια της χρήσης λευκού θορύβου για να επιτρέψει σε πνεύματα να μιλήσουν δεν είναι κάτι νέο.   Είναι, στην πραγματικότητα, ένα από τα αρχικά χαρακτηριστικά των λεγόμενων EVP που χρονολογείται από τα πειράματα  του Δρ Konstantīns Raudive στη δεκαετία του 1940, μέχρι το θάνατό του το 1974.
 Η θεωρεία  είναι, ότι τα πνεύματα μπορούν να χειραγωγήσουν ενέργεια, προκειμένου να εκδηλωθούν ή  και να μετακινήσουν αντικείμενα, το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση που χρειάζονται κάποια μορφή ενέργειας, προκειμένου να εκδηλώσουν ήχο.
Οτιδήποτε που σαρώνει ραδιοσυχνότητες πρόκειται να πάρει τυχαία κομμάτια ήχου.

Επειδή δεν είναι συσκευές οι οποίες κατασκευάζονται για ευρέα χρήση και οι ποιο πολλές από αυτές είναι ιδιοκατασκευές και αποτέλεσμα τροποποίησης δεν μπορούμε να δώσουμε ένα επιστημονικό χαρακτήρα και για αυτό το λόγο η χρήση τους κρίνεται ως πειραματική πάνω στην έρευνα του παραφυσικού ,πολύ περισσότερο από άλλες μεθόδους και συσκευές διαφορετικής χρήσης.
Ίσως το ποιο σημαντικό στην έρευνα που ξεχνάει πολύς κόσμος είναι ότι ότι εφαρμόζουμε και ότι κάνουμε αποτελεί μέρος κάποια θεωρίας.

Ας πάμε ποιο ειδικά....

Η ιστορία.

Στην έρευνα του παραφυσικού τα ηλεκτρονικά φαινόμενα φωνής (EVP electronic voice phenomena) είναι ήχοι που βρέθηκαν στις ηλεκτρονικές εγγραφές που ερμηνεύονται ως φωνές πνευμάτων όπου είτε καταγράφονται ακούσια ή σκόπιμα μετά από κάποια ερώτηση. Ο παραψυχολόγος Konstantιns Raudive διέδωσε την ιδέα στη δεκαετία του 1970, όπου περιγράφει τα EVP ως συνήθως σύντομα, όσο αφορά το μήκος μιας λέξης ή μίας σύντομης φράσης.

Πολλοί θεωρούν τα EVP μια μορφή παραφυσικών φαινομένων που βρίσκονται συχνά σε ηχογραφήσεις με στατικό ή άλλο θόρυβο. Ωστόσο, πολλοί παραψυχολόγοι θεωρούν τα EVP ως μια μορφή ακουστικής παρειδωλίας (ερμηνεία τυχαίων ήχων).

 Καθώς ο πνευματισμός έγινε γνωστός στην δεκαετία του 1840, του 1920, με διακριτή την πεποίθηση ότι τα πνεύματα των νεκρών μπορεί να έρθουν σε επαφή, νέες τεχνολογίες της εποχής συμπεριλαμβανομένης της φωτογραφίας είχαν προσληφθεί από πνευματιστές, σε μια προσπάθεια να αποδείξουν την επαφή με τον κόσμο των πνευμάτων. Τόσο δημοφιλής ήταν τέτοιες ιδέες που ο Τόμας Έντισον ρωτήθηκε σε μια συνέντευξη από το Scientific American να σχολιάσει τη δυνατότητα χρήσης εφεύρεσης του να επικοινωνήσει με πνεύματα.Απάντησε ότι αν τα πνεύματα  είναι μόνο σε θέση να προκαλούν πολύ μικρές και ανεπαίσθητες αποκρίσεις, μια ευαίσθητη συσκευή εγγραφής θα παρέχει μια καλύτερη ευκαιρία επικοινωνίας στο πνεύμα από ότι μπορούν  τα μέντιουμ με πίνακες ανατροπής και ouija πίνακες που χρησιμοποιούνται.

                                                                  Ο Τόμας Έντισον

 Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι ο Edison είχε σχεδιάσει ή κατασκευάσει μια συσκευή για ένα τέτοιο σκοπό .
Ο αρχικός σκοπός της χρήσης τεχνολογικών μέσων είχε αρχικά ως στόχο την έρευνα τρόπων επικοινωνίας με ένα κόσμο πνευμάτων αλλά και την επικύρωση ταυτόχρονα ότι υπάρχει ένας τέτοιος κόσμος.Η χρήση της τεχνολογίας πάνω στην έρευνα αυτού του τομέα ουσιαστικά  σμίκρυνε και περιόρισε τον πνευματισμό καθώς νέες θεωρίες βρήκαν τον τρόπο να αναδειχθούν βασισμένες πάνω σε τεχνολογικά μέσα.

Ο Αμερικανός φωτογράφος Attila von Szalay ήταν μεταξύ των πρώτων που δοκιμάσε την καταγραφή αυτό που πιστεύεται ότι είναι οι φωνές των νεκρών ως έναν τρόπο για να αυξήσει αλλά και να επικυρώσει τις έρευνές όσο αφορά την φωτογράφηση “φαντασμάτων”.


                                                                  Ο Attila von Szalay

 Ξεκίνησε την προσπάθειά του το 1941 χρησιμοποιώντας δίσκους 78 στροφών, αλλά δεν ήταν πετυχημένη η μέθοδος του μέχρι και το 1956, ώσπου έκανε την αλλαγή σε ένα μαγνητόφωνο με μπομπίνα μαγνητοταινίας , που πίστευε ότι ήταν επιτυχής.


Δουλεύοντας με τον Raymond Bayless,ο von Szalay διεξήγαγε μια σειρά από ηχογραφήσεις με  μία τροποποιημένη συσκευή, που αποτελούταν από ένα μικρόφωνο σε ένα μονωμένο περίβλημα συνδεδεμένο σε μια εξωτερική συσκευή εγγραφής ομιλίας.


Raymond Bayless

 Ο Szalay ανέφερε ότι βρήκαν πολλούς  ήχους καταγεγραμμένους στην ταινία που δεν θα μπορούσε να ακουστεί στο ηχείο κατά τη στιγμή της εγγραφής, μερικά από τα οποία καταγράφηκαν όταν δεν υπήρχε κανείς. Πίστευε ότι αυτοί  οι ήχοι είναι φωνές των άυλων οντοτήτων. Μεταξύ των πρώτων εγγραφών που πιστεύεται ότι είναι οι φωνές πνευμάτων ήταν τέτοια μηνύματα, όπως "Αυτό είναι το G!", "Χοτ-ντογκ, Τέχνη!", Και "Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένο το Νέο Έτος σε όλους σας».Ο  Von Szalay και ο Raymond Bayless » έδωσαν το έργο τους στη δημοσιότητα από το περιοδικό της αμερικανικής Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών το 1959. Ο Bayless  αργότερα συνέγραψε το βιβλίο του το 1979, “Τα τηλεφωνήματα από τους νεκρούς”.

Το 1959, ο Σουηδός ζωγράφος και παραγωγός ταινιών Friedrich Jurgenson κατέγραφε κελαηδήματα πουλιών. Κατά την αναπαραγωγή της ταινίας αργότερα, άκουσε αυτό που ερμηνεύεται ως η φωνή του νεκρού πατέρα του και στη συνέχεια το πνεύμα της αποβιώσαντος συζύγου του καλώντας το όνομά του.  Πήγε να κάνει πολλές περισσότερες ηχογραφήσεις, μεταξύ των οποίων μία που είπε ότι περιείχε ένα μήνυμα από την μητέρα του.

                                                                 Friedrich Jurgenson

 O Konstantin Raudive, ένας Λετονός ψυχολόγος ο οποίος είχε διδάξει στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα, στη Σουηδία και ο οποίος είχε εργαστεί σε συνδυασμό με τον Jurgenson, έκαναν πάνω από 100.000 εγγραφές που τις περιέγραψε ως επικοινωνία με άυλους ανθρώπους. Μερικές από αυτές τις ηχογραφήσεις έγιναν σε ένα εργαστήριο RF-έλεγχου και περιείχε λέξεις.Ο Raudive είπε ότι ήταν αναγνωρίσιμα.Σε μια προσπάθεια να επιβεβαιώσει το περιεχόμενο των ηχογραφήσεων,ο Raudive κάλεσε τους ακροατές να ακούσουν και να ερμηνεύσουν το τι ακούνε.Πίστευε ότι η σαφήνεια των φωνών όπου ακούγονται στις ηχογραφήσεις του  δεν μπορούσαν να εξηγηθούν εύκολα με τα συνήθη μέσα .Ο Raudive δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο, “Breakthrough: An Amazing Experiment in Electronic Communication with the Dead” το 1968 και μεταφράστηκε στα αγγλικά το 1971.


                                                                 Konstantin Raudive


Η γένεση του spirit box.

Το 1980, ο William O'Neil κατασκεύασε μια ηλεκτρονική συσκευή ήχου όπου την ονόμασε " Spiricom".
                                                           H συσκευή SPIRICOM

 O O'Neil υποστήριξε η συσκευή κατασκευάστηκε σύμφωνα με τις προδιαγραφές που έλαβε ψυχικά από τον George Mueller, έναν επιστήμονα που είχε πεθάνει έξι χρόνια νωρίτερα. Σε μια συνέντευξη Τύπου στην Ουάσιγκτον DC, στις 6 Απριλίου 1982, O'Neil ανέφερε ότι ήταν σε θέση να κρατήσει αμφίδρομες συζητήσεις με τα πνεύματα μέσω της συσκευής Spiricom, και έδωσε τις προδιαγραφές σχεδιασμού στους ερευνητές για δωρεάν χρήση. Ωστόσο, κανείς δεν ξέρει  εάν είχαν αναπαραχθεί τα αποτελέσματα 'όπου o O'Neil υποστήριξε χρησιμοποιώντας δικές τους συσκευές Spiricom.Ο συνεργάτης του O'Neil, βιομήχανος George Meek, απέδωσε την επιτυχία στον O'Neil λόγο των “ψυχικών” δυνατοτήτων του.

Μια άλλη ηλεκτρονική συσκευή κατασκευάστηκε ειδικά σε μια προσπάθεια να συλλάβει EVP.
Πρόκειται για το λεγόμενο “κουτί Frank".

                                                                Το "κουτί FRANK"


 Κατασκευάστηκε από τον ίδιο που πήρε και η συσκευή το όνομα της.Δημιουργήθηκε το 2002 και ο σκοπός της συσκευής ήταν η αμφίδρομη επικοινωνία με ένα κόσμο πνευμάτων σε πραγματικό χρόνο.

                                                                    Frank Sumption

Ο Frank ισχυρίστηκε ότι έλαβε τις οδηγίες σχεδιασμού από τον κόσμο των πνευμάτων. Η συσκευή περιγράφεται ως μία λευκή γεννήτρια θορύβου σε συνδυασμό με ένα ραδιόφωνο με έναν AM δέκτη τροποποιημένο για να σαρώνει “μπρος “ και “πίσω” την μπάντα των ραδιοσυχνοτήτων των βραχέων (AM) επιλέγοντας για κλάσματα του δευτερολέπτου αποσπάσματα ήχου. Οι επικριτές της συσκευής θεώρησαν αλλά και έκριναν ότι η λειτουργία της είναι υποκειμενική και οι απαντήσεις όπου ο χρήστης παίρνει είναι καθαρά θέμα τύχης, ή απλά το αποτέλεσμα ακουστικής παρειδωλίας.

....εν αναμονή για το τρίτο μέρος.



Iωάννης Κόνιαρης
ερευνητής-ιδρυτής/γενικός συντονιστής The AfterDark Project

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις