Τα σύμβολα και η δύναμη τους.

 Σε αυτό το άρθρο θα ήθελα να αναφερθώ στα σύμβολα και την δύναμη τους.
Καταρχήν πρέπει να δούμε από που προκύπτουν τα σύμβολα και φυσικά με πιο τρόπο κωδικοποιούνται και για πιο λόγο.

 Οι άνθρωποι ως όντα προσπαθώντας να περιγράψουν ένα οπτικό ή ιδεατό γεγονός ή κατάσταση δίνανε ένα σύμβολο , αυτό το γεγονός μπορεί να ήταν ένας τυφώνας ή ακόμα ένας σεισμός αλλά και μίας συμπεριφοράς ανθρώπινης , ιξού και η γλώσσα των ιερογλυφικών όπως την έχουμε σε διάφορους αρχαίους πολιτισμούς , επίσης σύμβολα έχουμε δώσει για την ταυτοποίηση στοιχείων στην χημεία και την φυσική και σε όλο το φάσμα των θετικών επιστημών , ακόμα και οι θρησκείες
βασίζονται σε σύμβολα .

 Μέχρι εδώ όλα καλά άρα τα σύμβολα είναι παράγωγα του εκάστοτε ανθρώπινου πολιτισμού και έχουν μία πρακτική εφαρμογή όπως η επικοινωνία , η ταυτότητα , η καταγωγή , ο συμβολισμός φυσικών φαινομένων , η σήμανση , η προειδοποίηση και άλλες αναρίθμητες εφαρμογές που έχουν.

 Ένα αξιοσημείωτο που πρέπει να αναφερθεί είναι και η διαφοροποίηση που έχουν τα σύμβολα από πολιτισμό σε πολιτισμό και μέρος ανά την υφήλιο και φυσικά αυτό έχει να κάνει με τις διαφορετικές αντιλήψεις που εν μέρει βασίζονται στην διαφορά κλήματος και γεωγραφικής διαμόρφωσης αλλά ταυτόχρονα και από την διαφορετική ιδιοσυγκρασία που έχει καλλιεργηθεί και αυτή εν μέρει από τις ανάγκες της εκάστοτε περιοχής όπου ζει μία πληθυσμιακή ομάδα.
Άρα τα σύμβολα είναι τελικά δημιουργήματα αν θέλετε μία συμπιεσμένη κωδικοποιημένη οπτική ή ιδεατή απεικόνιση από την σκοπιά μίας πληθυσμιακής ομάδας ή ενός ανθρώπου.

 Εφόσον τα σύμβολα είναι δημιουργημένα από τον άνθρωπο για πρακτικούς σκοπούς πρέπει να αναφέρουμε την ιερατική υπόσταση που έχουν τα σύμβολα αλλά και την έννοια τους.

Αναρωτηθείτε , τι θα γινόταν εάν οι θρησκείες δεν είχαν σύμβολα.
Σε αυτήν την περίπτωση φαίνεται ότι είναι αδιανόητο να μην υπάρχουν σύμβολα μέσα στις θρησκείες διότι πως θα υπήρχε η ταυτοποίηση του “ πιστεύω “ αλλά και σε τι “ πιστεύω “ .
Κάθε θρησκευτικό σύμβολο έχει την ιερατική του εφαρμογή που αντιπροσωπεύει μία έννοια η ένα σύνολο εννοιών άλλα ιδεών και πεποιθήσεων , αυτή η εφαρμογή για να έχει έναν μυσταγωγικό χαρακτήρα η ύπαρξη των συμβόλων είναι σχεδόν απαραίτητη σε σημείο που να επιβάλλεται αυτή η εφαρμογή τους.

 Σκεφτείτε μία ομάδα ανθρώπων όπου μεγαλώνει σε ένα ιερατικό περιβάλλον όπου περικλείετε από τα σύμβολα της πίστεως και των πεποιθήσεων των προγόνων τους , αυτοί οι άνθρωποι είναι λογικό να θέλουν να υπερασπιστούν τα πιστεύω τους και να διατηρούν στο έπακρον την γνώση που τους έχει δοθεί , εδώ έρχεται μία ακόμη εφαρμογή των συμβόλων ίσως η σημαντικότερη και είναι η κωδικοποίησης της γνώσης , μίας γνώσης η οποία κωδικοποιήται σε σύμβολα με απώτερο σκοπό την διατήρηση της ανέπαφη και αμόλυντη από τρίτο χέρι και εδώ σε αυτό το σημείο τα σύμβολα αποκτούν την μεγαλύτερη δύναμη τους άλλα και επιρροή τους στον άνθρωπο.

 Προκειμένου λοιπόν να προστατευθεί η “ γνώση “ απαιτείται η ομάδα των ανθρώπων που θα την διαχειριστεί . Σε αυτήν την περίπτωση χρειάζεται να δημιουργηθεί και να “ χτιστεί “ εμπιστοσύνη μεταξύ της παλαιάς “ φρουράς ” των διαχειριστών με την καινούργια.

 Ο τρόπος που θα επιτευχθεί θα είναι με την μύηση στην έννοια των συμβολισμών και στο τι πραγματικά αντιπροσωπεύουν τα σύμβολα άλλα και η αντίστοιχη ακολουθία τους , η ομάδα διατήρησης της γνώσης πολλές φορές δεν είναι μόνο για την “ προστασία “ της γνώσης αλλά και για την εφαρμογή της και την ολοκλήρωση της , διότι η γνώση χωρίς να εφαρμόζεται δεν εστί γνώση, η γνώση είναι ζωντανή διότι πάντα εφαρμόζεται με έναν απώτερο σκοπό.

 Φυσικά η ομάδα αυτή θα έχει πάντα συγκεκριμένο αριθμό ατόμων και θα λειτουργεί ιερατικά με ιεραρχημένα καθήκοντα ως προς την εφαρμογή της γνώσης σε ένα σκοπό , και εφόσον έχουμε μύηση σε καθήκοντα και γνώσεις έχουμε και την δημιουργία γνωστικισμού.

 Ομάδες σαν και αυτήν βασίζονται στα σύμβολα που με τον τρόπο που τα διαχειρίζονται αποκτούν τον μυσταγωγικό χαρακτήρα τους.

Εάν δεν το έχετε καταλάβει ακόμη η σημερινή "μοντέρνα" ζωή που ζούμε βασίζεται πάνω στον τρόπο τον οποίο προσπαθούν να εφαρμόσουν αυτές οι ομάδες για έναν απώτερο σκοπό η κάθε μία τους , έχοντας όλες βέβαια έναν κοινό παρανομαστή
...τον έλεγχο της γνώσης και ταυτόχρονα την οικειοποίηση ενός χώρου νοητικά αλλά και φυσικά.


Ιωάννης Κόνιαρης-ερευνητής